Program "Wolni od..."

WOLNI OD -BEZRADNOŚCI

Jak Nauczyć Dziecko Bezinteresownej Pomocy Innym?

Zanim dziecko przyjdzie na świat ,bardzo często My-Rodzice mamy wizję swojej Wychowawczej Misji.
Oczami wyobraźni widzimy potomstwo wyposażone w odpowiedni zestaw cech, umiejętności i wartości.
I dobrze ,bo przecież powinniśmy wyznaczać swoje wychowawcze cele-pamiętając o otwartości na dziecko i elastyczności.
Z czasem przecież  jedne z naszych celów okazują się nierealistyczne ,inne jednak nie tak cenne ,jak początkowo zakładaliśmy, ,jeszcze inne towarzyszą nam w codziennej rzeczywistości.
Warto zadawać sobie pytanie?
Co jest dla mnie ważne i dlaczego chcę przekazać to moim dzieciom?
Umiejętność postrzegania świata z perspektywy innych rozwija się już od pierwszych lato maluszka.
Doświadcza on silnych emocji, również tych przeżywanych przez najbliższych.
Nie oczekujmy ,że nasze pociechy same nauczą się EMPATII ,poświęćmy więc nasz czas i pokażmy  ,w jaki sposób pomagać innym i rozumieć ich uczucia.
Jak to zrobić?
Przede wszystkim musimy dawać przykład własnym zachowaniem. Wystarczy, że w codziennym życiu będziemy właściwie reagować w konkretnych sytuacjach na potrzeby innych osób.
Wrażliwość Emocjonalna ma ogromny wpływ na przyszłość  i karierę naszych dzieci.
W wielu przypadkach większy sukces odniosą ludzie potrafiący współdziałać z innymi, rozumiejący ludzkie emocje ,aniżeli  ci ,którym brak zdolności empatii.
Aby nasze dziecko wyrosło na wrażliwego człowieka ,postarajmy się być dla niego najlepszym przykładem-w Świecie, w którym niestety brak AUTORYTETÓW.
Nauczmy je bycia pomocnym i dobrym człowiekiem, który w obliczu czyjegoś nieszczęścia ,choroby wyciągnie POMOCNĄ DŁOŃ i okaże WSPARCIE.
PAMIĘTAJMY!!!
,,Dzieci uczą się na podstawie tego, co robimy, a nie tego co mówimy”

#Trzymajmy się Razem- POMAGAJMY_Realizatorzy Programu Wolni od-pedagodzy szkolni

Nastolatek, a kryzys okresu dojrzewania

Dojrzewanie jest okresem poważnych zmian i zadań rozwojowych. To czas, kiedy nastolatek przeobraża się w osobę dorosłą.  Proces dorastania obejmuje zmiany w sferze fizycznej, psychicznej, społecznej i duchowej.

Zadania rozwojowe nastolatka:

- chce wejść w dorosłość, próbuje zrozumieć role edukacji dla swojej przyszłości oraz odkryć poczucie odpowiedzialności za siebie i innych,

- pragnie intymności, potrzebuje relacji społecznych, szuka nowych wartości,

- podejmuje próby zdefiniowania siebie, buduje swoją tożsamość, nazywa nowe dla siebie idee,

- bada swoje upodobania modowe, muzyczne, zainteresowania

- zauważa radykalną zmianę swojego dojrzewającego ciała, oraz zmiany indywidualne swoich rówieśników,

- uczy się swojej seksualności,

- potrzebuje zakwestionowania przekonań i postaw swoich rodziców, jednocześnie pozostając z nimi w bliskości,

- uczy się przyjaźni i znaczenia relacji z rówieśnikami, więzi z tego okresu, mimo, że burzliwe, są najbardziej trwałe.

Powinnością rodzica jest pozostawać w gotowości i adekwatnie odpowiadać na potrzeby dziecka. Najistotniejszym jest tu dbałość o dobrą relację, gdyż tylko ona może być pomocna w identyfikowaniu potrzeb i udzieleniu wsparcia nastolatkowi.

Jak rozmawiać z dzieckiem, kiedy obserwujemy niepokojące nas zachowania?

- Bądź cierpliwy, i pytaj (początkowe próby mogą być nieskuteczne),

- zastosuj zasadę otwartych drzwi i pełnej dostępności,

- bądź blisko, czekaj na czas, kiedy dziecko zechce porozmawiać,

- kiedy uda się nawiązać rozmowę, rozmawiaj naturalnie, uważnie słuchaj, zadawaj krótkie pytania,

- nie komentuj, posługuj się prostym językiem, patrz na dziecko, ujawnij swoje odczucia, że jego sprawy nie są Ci obojętne „Jestem poruszony tym, o czym mi powiedziałeś”,  nie mów jednak, że jego słowa Cię przeraziły,

- nie bój się też ciszy.

Gdzie szukać profesjonalisty do pierwszego kontaktu:

- pedagog szkolny/psycholog,

- poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna,

- lekarz pierwszego kontaktu,

- Ośrodek Interwencji Kryzysowej,

- Ośrodek Pomocy Społecznej,

- najbliższa Poradnia Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży.

Profilaktyka uzależnień: NARKOTYKI

- porady dla rodziców czyli: Lepsza jest wiedza od niewiedzy i niepewności.

„Człowiek może się rozwijać naprawdę tylko wówczas gdy przyjmuje odpowiedzialność za samego siebie”  (K. Horney)

Narkotyki stały się dostępne wszędzie: w szkole, na ulicy, w dyskotece. Wcześniej czy później kontakt z nimi może się przydarzyć każdemu dziecku, także Twojemu. Stanowią realne niebezpieczeństwo, nawet jeśli dziś myślisz sobie: „Mój syn, moja córka nigdy tego nie zrobi...”. Powinieneś jednak zdawać sobie sprawę, że wiele zależy od Ciebie. To właśnie Ty możesz mieć ogromny wpływ na to, czy Twoje dziecko sięgnie po środki odurzające.

O czym powinieneś wiedzieć ?

Często dzieci mają większą wiedzę na temat narkotyków od rodziców. Przeważnie jednak ich informacje wynikają z mitów krążących wśród młodzieży i nie są prawdziwe. Jeśli chcesz być dla dziecka autorytetem i partnerem podczas rozmów na ten temat, powinieneś wykazać się rzetelną wiedzą na temat środków odurzających, aby umieć obalić fałszywe przekonania, jakie Twoje dziecko posiada na temat narkotyków oraz
nauczyć się rozpoznawać sygnały ostrzegawcze, wskazujące na zażywanie środków odurzających.

Podstawowe informacje dotyczące tego, jak zapobiegać uzależnieniom, jak rozpoznać, że dziecko sięgnęło po narkotyki i co zrobić w takiej sytuacji, znajdziesz w tej ściągawce, warto również zapoznać się z literaturą podejmującą temat uzależnień , m.in.:

Krzysztof Zajaczkowski „Nikotyna, alkohol, narkotyki”-profilaktyka uzależnień,
Ruth Maxwell "Dzieci, Alkohol, Narkotyki",
Dimoff, S Carper "Jak rozpoznać, czy dziecko sięga po narkotyki",
Marzena Pasek "Narkotyki? Na pewno nie moje dziecko".
Gaś Z. B. „Rodzina a uzależnienia”
www.parpa.pl (strona Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Warszawa)
www.sterydy.pl , www.narkotyki.pl
www.poradnia.narkomania.org.pl  (poradnia internetowa)

Co można zrobić, aby zapobiegać?
Dbaj o dobry kontakt z dzieckiem. 
Powinieneś z nim jak najczęściej: rozmawiać, nie unikać trudnych tematów;
zachęcaj dzieci do tego, co zdrowe i twórcze,
porozmawiaj z rodzicami innych dzieci,
bądź dobrym modelem i przykładem,
okazuj dziecku ciepło i czułość;
naucz się naprawdę wysłuchiwać swojego dziecka;
nie oceniaj i nie porównuj z innymi;
nie wyśmiewaj, nie krytykuj, nie stawiaj zbyt wysokich wymagań;
doceniaj starania i chwal postępy;
pomagaj uwierzyć w siebie, ucz podstawowych wartości;
poznaj przyjaciół swojego dziecka;
Miej wiedzę, gdzie jest i co robi Twoje dziecko;

Sygnały ostrzegawcze, czyli na co należy zwrócić uwagę!

Pierwsze próby z narkotykami dziecko zwykle starannie ukrywa przed dorosłymi. Wszelkie niepokojące zmiany będzie Ci na pewno łatwiej zauważyć, jeśli masz z dzieckiem dobry kontakt, wiele ze sobą rozmawiacie i dużo czasu spędzacie razem.
Pamiętaj jednak, że niektóre zachowania i postawy mogą mieć inne przyczyny, takie jak kłopoty szkolne lub rodzinne, zranione uczucia, niepowodzenia w kontaktach z rówieśnikami
i wiele innych, które należy traktować równie poważnie i starać się pomóc dziecku je rozwiązać.

1. Zmiany w zachowaniu
nagłe zmiany nastroju i aktywności, okresy wzmożonego ożywienia przeplatane ze zmęczeniem i ospałością;
nadmierny apetyt lub brak apetytu;
spadek zainteresowań ulubionymi zajęciami;
pogorszenie się ocen, wagary, konflikty z nauczycielami;
izolowanie się od innych domowników, zamykanie się w pokoju, niechęć do rozmów;
częste wietrzenie pokoju, używanie kadzidełek i odświeżaczy powietrza;
wypowiedzi zawierające pozytywny stosunek do narkotyków;
bunt, łamanie ustalonych zasad, napady złości, agresja;
nagła zmiana grona przyjaciół na innych, zwłaszcza na starszych od siebie;
niewytłumaczone spóźnienia, późne powroty lub też noce poza domem;
kłamstwa, wynoszenie wartościowych przedmiotów z domu;
tajemnicze, krótkie rozmowy telefoniczne, nagłe wyjścia.

2, Zmiany w wyglądzie zewnętrznym:

nowy styl ubierania;
spadek ciężaru ciała, częste przeziębienia, przewlekły katar, krwawienie z nosa, bóle różnych części ciała, zaburzenia pamięci oraz toku myślenia;
przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice;
bełkotliwa, niewyraźna mowa;
słodkawa woń oddechu, włosów, ubrania, zapach alkoholu, nikotyny, chemikaliów;
ślady po ukłuciach, ślady krwi na bieliźnie, "gęsia skórka";
brak zainteresowania swoim wyglądem i nie przestrzeganie zasad higieny.

Narkotyki lub przybory do ich używania.
- fifki, fajki, bibułki papierosowe;
małe foliowe torebeczki z proszkiem, tabletkami, kryształkami lub suszem;
kawałki opalonej folii aluminiowej;
białe lub kolorowe pastylki z wytłoczonymi wzorami;
leki bez recept;
tuby, słoiki, foliowe torby z klejem;
igły, strzykawki.

Im głębsza faza uzależnienia, tym objawy choroby są bardziej widoczne, wynikają z utraty
kontroli nad braniem środków odurzających. Wzrasta ryzyko przedawkowania i śmierci.

Co zrobić, gdy dziecko ma już za sobą pierwszy kontakt z narkotykami ?
Może się zdarzyć, że mimo Twoich najlepszych starań, uwagi i znajomości problemu, Twoje dziecko sięgnie po narkotyki.
Nie możesz wtedy:
*wpadać w panikę i przeprowadzać zasadniczych rozmów z dzieckiem, kiedy jest ono pod wpływem środka odurzającego;
*udawać, że to nie prawda, nie wierzyć w przedstawione fakty, bezgranicznie ufać dziecku;
usprawiedliwiać dziecka, szukając winy w sobie lub np. złym towarzystwie;
*wierzyć zapewnieniom dziecka, że ma kontrolę nad narkotykami i, że samo sobie poradzi z tym problemem;
*nadmiernie ochraniać dziecka przed konsekwencjami używania narkotyków, np. pisać usprawiedliwień nieobecności w szkole spowodowanych złym samopoczuciem po zażyciu środków odurzających, spłacać długów dziecka;
*poddawać się!

Powinieneś:

*wysłuchać dziecko i spokojnie z nim porozmawiać;
*zastanowić się, dlaczego dziecko sięga po narkotyki, czy powody nie są związane z sytuacją w waszej rodzinie - jeśli tak pomyśl, co można zmienić;
*działać! - nie liczyć na to, że problem sam się rozwiąże, szukać pomocy specjalistów;
wspólnie ze specjalistą i z dzieckiem ustalić reguły postępowania i konsekwentnie ich przestrzegać;
*stosować zasadę "ograniczonego zaufania" - starać się zawsze wiedzieć, gdzie jest i co robi Twoje dziecko.

To trudny problem dla całej rodziny, dlatego szukaj pomocy także dla siebie i bliskich. Skorzystajcie z pomocy terapeuty, a także z doświadczeń innych rodzin, które miały podobne problemy.

"WOLNI OD…" zarażać się warto jedynie życzliwością.

Życzliwość w drodze do szczęścia!
PROFILAKTYKA TO MY. Najlepszym lekarstwem, którego nie sposób przedawkować jest Życzliwość dla drugiego człowieka.
Życzliwość to coś więcej niż bycie miłym - to wewnętrzna postawa, filozofia życia.
Życzliwość działa jak kojący balsam (wycisza negatywne emocje, koi smutek, czyni nas łagodniejszymi).

Autentycznej życzliwości nie można kupić, można jej doświadczyć.
Życzliwość okazuje się każdego dnia w domu, w sklepie, na ulicy, podczas kontaktów online (w ramach rozmów telefonicznych, kontaktów uczeń – rodzic - nauczyciel, w ramach zdalnego nauczania).

Uśmiech, filiżanka ciepłej herbaty, otwarcie drzwi do sklepu, przesłanie pozdrowień, ofiarowanie pomocy koleżeńskiej, sąsiedzkiej to mało, a zarazem TAK WIELE.

W tym szczególnym dla nas okresie życia podczas pandemii koronawirusa, wydaje się, że potrzeba ta jest jeszcze większa!!!

Na życzliwość składają się empatia, współczucie wobec siebie, uważność, wdzięczność i zdolność do troskliwego dbania o siebie.

Nauczmy się DZIĘKOWAĆ sobie i naszym bliskim, kolegom, koleżankom w pracy, ludziom, którzy codziennie narażają swoje zdrowie i bezpieczeństwo abyśmy mogli ŻYĆ i FUNKCJONOWAĆ  szczęśliwie!!!

Wdzięczność nieomal automatycznie nastraja nas życzliwością. Jest to – "jak najtańszy bilet do szczęścia".

W świecie ludzi życzliwych, żyje się lepiej.
Praktykując życzliwość przyczyniamy się do budowania lepszego świata!!!

Zarażajmy się więc ŻYCZLIWOŚCIĄ - WOLNI OD… koronowirusa i złych emocji!!!

Im bardziej jesteśmy życzliwi, tym bardziej jesteśmy szczęśliwi.

Życzliwość Świętujmy Każdego Dnia!

#TrzymajmysięRazem - realizatorzy programu profilaktycznego Wolni Od…

pedagodzy Gminy Police

Zbliża się 31 maja – Światowy Dzień bez Tytoniu. To doskonała okazja, aby porozmawiać na ten temat. Palenie papierosów szkodzi wszystkim osobom, które palą i, które wdychają dym tytoniowy. Właśnie dlatego tak ważne jest wyjaśnienie dzieciom, że mają prawo prosić, aby nie palono w ich obecności. 
Dzisiaj przekazujemy informację na temat potencjalnych zagrożeń związanych z elektronicznymi papierosami. Przeczytajcie i wyciągnijcie wnioski...

Od 2011 roku aż sześciokrotnie wzrosła liczba polskich uczniów, którzy próbowali e-papierosa. Młodzież nie zdaje sobie sprawy, że e-papierosy, tak samo jak tradycyjne papierosy, uzależniają i wpływają negatywnie na zdrowie.

E-papierosy oraz tytoń podgrzewany postrzegane są jako mniej szkodliwe, dlatego młodym ludziom wydają się one szczególnie atrakcyjne. Pozwalają one ukryć młodzieży nawyk palenia. Tym samym eliminują istotny czynnik chroniący ją przed sięganiem po papierosy, jakim jest strach przed wykryciem nałogu przez rodziców. Dlatego też w łatwy sposób otwierają furtkę do palenia papierosów w przyszłości.

https://spkrepsko.goleniow.pl/files/399/men-i-gisinformacja-na-temat-zagrozen-dotyczacych-e-papierosow.pdf

Nasi Drodzy Uczniowie, 

dziś odrobina profilaktyki uzależnień.

Nie możemy spotkać się w klasie, nie mogę bezpośrednio na raz z Wami wszystkimi rozmawiać, zadawać pytań i słuchać Waszych kreatywnych odpowiedzi. Ale nie martwcie się – to tylko czasowe utrudnienie. W zamian za to proponujemy  spotkanie na łączach. 
Niemal wszyscy wiedzą, że uzależnienia to coś, z czym nie chcemy mieć do czynienia. Zapewne bez problemu wymienilibyście kilka rodzajów uzależnień i sfer w naszym życiu, na które by one wpływały. Wiemy, że jesteście w tę wiedzę wyposażeni. Dotychczas przeprowadzane z Waszym udziałem lekcje dowodzą także tego, że w znakomitej większości wiecie, jak należałoby się zachować w chwilach, gdy zagrożenia są blisko Was. Nie rezygnujcie z tych dobrych praktyk, które już znacie, ćwiczcie asertywność i zawsze jasno komunikujcie swoje stanowisko wobec zagrożeń i uzależnień.  Pamiętajcie, że Wasze życie i Wasze zdrowie zależy w ogromnej mierze od Was samych!

W tym trudnym czasie musimy nie tylko wypełniać swoje codzienne (w tym nowe) obowiązki, ale także pamiętać o tym, co istotne dla naszego zdrowia  psychicznego. Bez względu na sytuację należy zatroszczyć się o swój  dobrostan, czyli zdrowie fizyczne i psychiczne.

W czeluściach Internetu znalazłyśmy  dla Was krótki, ale bardzo uniwersalny i wymowny filmik.

Zrobiony jest w sposób minimalistyczny  - wydawać by się mogło na pierwszy rzut oka – prosty jak dla przedszkolaka…

Bo cóż widać? Biało-czarna sceneria, linia, rysunkowy ptaszek i tajemnicze żółte kropki. Ale czy na pewno TYLKO to możemy zaobserwować?

Bardzo proszę – zastanówcie się jakie przesłanie niesie za sobą ten rysunkowy film.

Pomogą Wam w tym następujące punkty

- przemyślcie sytuację bohatera – jego położenie, wygląd, nastawienie do rzeczywistości (można je wywnioskować po sposobie chodzenia, postawie ciała).

- zastanówcie się DLACZEGO zainteresował się czymś nieznanym na jego drodze.

- czy to, że jest sam (bez znajomych, rodziny, przyjaciół) może mieć znaczenie i  wpływ na to jakie podjął decyzje?

Tutaj link do filmu à https://www.youtube.com/watch?v=rLHvyud1zYY

Pozdrawiamy i życzymy dobrego dnia.

Wasi  pedagodzy Joanna Szymczak i Elżbieta Ignaczak 

Rodzicielstwo w czasach zostań w domu.

Otaczają nas hasztagi #zostanwdomu, #czassiezatrzymal. Cóż, czas z pewnością nie zatrzymał się dla naszych dzieci. Ich rozwój nie uległ zatrzymaniu. Pozostają tak samo, a być może nawet bardziej niż dotychczas ciekawe świata, eksplorujące, dążące do niezależności, domagające się naszej uwagi i spełniania ich potrzeb. To trudna sytuacja emocjonalna dla dorosłych, bo doświadczają podwyższonego napięcia związanego z lękiem, bezradnością i niepewnością.

Więcej na:

https://rodzice.fdds.pl/2018/09/18/poradnik-dla-rodzicow-potrafie-sie-zatrzymac-ale-jak-to-zrobic/?fbclid=IwAR1YgeOHy888ywWjVDjpnuCZG8XccjLwNgYe-37Xa64Pmbvp3R2etobOIoM